Sepsa, nazywana również posocznicą, to ciężka i potencjalnie zagrażająca życiu infekcja całego organizmu. Sama w sobie nie jest osobną chorobą, lecz raczej zespołem objawów. Ma gwałtowny i szybki przebieg, a na zachorowanie narażony jest praktycznie każdy. Dlatego warto wiedzieć skąd bierze się sepsa i jakie daje objawy.

Sepsa zazwyczaj występuje jako reakcja organizmu na infekcję, która początkowo może być lokalizowana w jednym miejscu, takim jak rana, infekcja dróg moczowych lub płuc. Jeśli taka infekcja nie zostanie zidentyfikowana i leczona na czas, może rozprzestrzenić się na cały organizm, doprowadzając do wystąpienia sepsy.

W odpowiedzi organizm wytwarza substancje zwane cytokinami, które wywołują reakcję zapalną w celu zwalczania infekcji. Jednak gdy ta reakcja staje się nadmierna, może prowadzić do uszkodzenia narządów i układów w organizmie.

Objawy mogą obejmować gorączkę, przyspieszone tętno i oddychanie, drgawki, zaburzenia świadomości, bóle mięśni, nudności i wymioty. Sepsa jest stanem pilnym i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej.

Na posocznicę zachorować może każdy, jednak zwiększone ryzyko zachorowania, niezależnie od wieku, dotyczy głównie osób ze znacznie obniżoną odpornością i/lub brakiem śledziony. Szczególnie narażone są również osoby starsze, noworodki, osoby z chorobami przewlekłymi lub osoby, które niedawno przeszły operację.

Leczenie sepsy zazwyczaj obejmuje antybiotyki i inne terapie wspomagające, takie jak tlenoterapia, płyny dożylnie, a czasami również leki zwiększające ciśnienie krwi. Ważne jest również, aby zidentyfikować i leczyć źródło infekcji, które wywołało posocznicę.

Niestety, sepsa jest nadal poważnym problemem zdrowotnym na całym świecie i stanowi jedną z głównych przyczyn zgonów związanych z infekcjami. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia, każdego roku na świecie występuje około 30 milionów przypadków sepsy, a około jedna trzecia pacjentów umiera w wyniku powikłań.

Aby zapobiec sepsie, ważne jest, aby unikać infekcji i przestrzegać zasad higieny, takich jak regularne mycie rąk, szczepienia przeciwko chorobom zakaźnym i unikanie kontaktu z osobami chorującymi na zakażenia.